طبق اسناد و مدارک کشف شده، اولین آسانسور جهان در 236 سال پیش از میلاد مسیح، توسط ریاضیدان و مخترع یونانی یعنی ارشمیدس و با استفاده از نیروی انسانی، طناب و قرقرهی بالابر ساخته شد. آسانسور هزاران سال است که مورد استفادهی بشر بوده است.
البته آسانسورهای عهد باستان، عمدتاً دستگاههایی ابتدایی بودند که با نیروی انسان یا حیوانات، پارسنگ (وزنهی متعادل کننده)، طناب و قرقرهی بالابر کار میکردند. در اواسط صدهی 1800، فناوری تا جایی توسعه یافته بود که بشر توانست با استفاده از قدرت آب و بخار دست به ساخت آسانسور بزند؛ اما با وجود پوسیده شدن طناب این آسانسورها طی زمان، استفاده از این بالابرها زیاد هم امن نبود. این روند با اختراع یک ترمز امنیتی توسط الیشا اوتیس در سال 1852 تغییر یافت. این ترمز امنیتی از سقوط کابین آسانسور در صورت پاره شدن طناب آن، جلوگیری میکرد. در سال 1857، اولین آسانسور او که دارای ترمز امنیتی بود، به بازار عرضه شد. این پیشرفت انقلابی موجب توسعهی آسمانخراشها در سراسر دنیا شد.
——————————————————————-
برج جین مائو پنجمین آسانسور سریع دنیا را در اختیار دارد. این آسانسور میتواند ارتفاع 545 متری را در عرض یک دقیقه و از زمین تا بام برج جین مائو را در عرض 46 ثانیه طی کند. برج جین مائو با 420?5 متر ارتفاع، نهمین ساختمان بلند چین و هجدهمین ساختمان بلند دنیا محسوب میشود. این برج در سال 2008، بلندترین ساختمان چین بود ولی اکنون به رتبه نهم تنزل پیدا کرده است. ساخت و ساز این برج در سال 1999 به اتمام رسید که متشکل از یک فودکورت (صحن غذا)، هتل بزرگ حیات شانگهای، فروشگاه، مراکز تفریحی و دفاتر اداری است.
مرکز جان هنکاک چهارمین آسانسور سریع دنیا را دارد و قادر به طی مسافتی 548 متری در عرض یک دقیقه است. همچنین این آسانسور از زمین تا بام مرکز جان هنکاک را در مدت زمان 38 ثانیه طی میکند. مرکز جان هنکاک با 344 متر ارتفاع، هشتمین ساختمان بلند آمریکا و پنجاهمین ساختمان بلند جهان است. این ساختمان در سال 1969 ساخته شده و دارای دفاتر اداری، رستوران، بلندترین استخر سرپوشیدهی آمریکا و آپارتمان است.
برج شماره 3 تجارت جهانی چین، سومین آسانسور سریع دنیا را در اختیار دارد که قادر است ارتفاع 600 متری را در عرض یک دقیقه و فاصلهی از زمین تا بام این ساختمان را در عرض 33 ثانیه طی کند. این برج با 330 متر ارتفاع، بیست و سومین ساختمان بلند چین و شصت و سومین ساختمان بلند دنیا محسوب میشود. ساختمان مذکور متشکل از فروشگاههای خردهفروشی، دفاتر اداری، پارکینگ خودرو، رستوران، یک سالن رقص و هتلChina World Summit Wing Hotel است.
مرکز مالی جهانی شانگهای به همراه برج شماره 3 تجارت جهانی چین، سومین آسانسور سریع دنیا را دارند. این آسانسور میتواند ارتفاع 600 متری در در عرض یک دقیقه و مسافت زمین تا بام ساختمان مرکز مالی جهانی شانگهای را در عرض 49 ثانیه طی کند. این برج، با 490 متر ارتفاع، سومین ساختمان بلند چین و نهمین ساختمان بلند دنیا محسوب میشود. البته برج مذکور تا سال 2014 بلندترین ساختمان چین بود که بعدها توسط برجهای بلندتر جایگزین شد. ساخت و ساز این ساختمان در سال 2008 به اتمام رسید که متشکل از یک مرکز خرید در طبقه همکف، دفاتر اداری و دومین هتل مرتفع دنیا یعنی Park Hyatt Shanghai است.
ساختمان 60 سانشاین نیز مانند دو برج معرفی شدهی دیگر، بهطور مشترک سومین آسانسور سریع دنیا را در اختیار دارند. این آسانسور میتواند ارتفاع 600 متری را در عرض یک دقیقه و مسافت از زمین تا بام ساختمان 60 سانشاین را در عرض 24 ثانیه طی کند. این برج با 239 متر ارتفاع، هماکنون دهمین ساختمان بلند ژاپن است که تا سال 1985 بلندترین ساختمان آسیا و تا سال 1991، بلندترین ساختمان کشور محسوب میشده است. ساخت و ساز این برج در سال 1978 به پایان رسید و دارای مراکز خدماتی، دفاتر اداری و رستوران است.
آسانسور برج خلیفه نیز در ردهی سوم سریعترین آسانسورهای دنیا قرار دارد. این آسانسور میتواند ارتفاع 600 متری را در عرض یک دقیقه و فاصلهی زمین تا بام برج خلیفه را در عرض 1 دقیقه و 24 ثانیه طی کند. برج خلیفهی دبی با 828 متر ارتفاع، در حال حاضر بلندترین ساختمان دنیا محسوب میشود. ساخت و ساز این برج، در شب سال نوی 2009 به اتمام رسید. برج خلیفه توسط پارک خودش یعنی «پارک خلیفه» احاطه شده است. سکوی دیدهبانی بیرونی این برج، دومین ساختمان بلند دنیا است. برج خلیفه متشکل از دفاتر اداری، آپارتمانهای مسکونی، استخر، لابی آسمانی و هتل Armani است. (نکته: یک سری سالنهای انتظار در برجهای بسیار بلند وجود دارند که بهمنظور سهولت در رفت و آمد مردم ساخته شدهاند. همانطور که میدانید، برای رسیدن به طبقات بالای یک برج، ممکن است زمان زیادی تلف شود؛ چرا که در میانهی راه، برخی از افراد از آسانسور خارج و برخی دیگر وارد آن میشوند. آسانسورهای جداگانهای در برخی از برجها وجود دارند که فقط در سالنهای انتظار مذکور توقف میکنند. مردم میتوانند برای راحتی کار، وارد این آسانسورهای ویژه شده و سریعاً به یکی از سالنهای انتظار برسند و سپس از آنجا وارد یکی از آسانسورهای معمولی برای رفتن به طبقه مورد نظر شوند. به این سالنهای انتظار، «لابی آسمانی» گفته میشود).